Gemeentelijke goede voornemen voor 2020, deel 1.

Gemeentelijke goede voornemen voor 2020, deel 1.

De afgelopen jaren horen we steeds over de afname van de biodiversiteit. Met name van de hoeveelheid insecten. Ze zitten immers niet meer platgeslagen op je bumper zodra je terug komt van vakantie. Waar het voorheen zwart zag van de vliegen en de muggen, ziet het tegenwoordig groen. Uhh….. groen? Nu maakt u volgens mij een foutje boswachter? Nee lieve mensen. Het ziet groen en nee, dan heb ik het niet over de weilanden.

Slootkant in Bodegraven waar zowel de kant volledig is weggehaald en het riet in de sloot ook.

Het verdwijnen van de insecten en eigenlijk de vermindering van de algehele biodiversiteit is in mijn optiek niet geheel weg te schrijven onder de acties van de boeren. Boeren, die hun weiland maximaliseren om de opbrengst te vergroten en daarbij ook gif gebruiken, drukken zeker hun stempel op de biodiversiteit. Maar daar is al heel erg veel overgeschreven en ik wil graag een andere grote bijdrager behandelen. De gemeente. Zij zijn verantwoordelijk voor best een grote oppervlakte aan openbaar groen in Nederland. Dit heet terecht groen, want gras is namelijk groen en dit is namelijk hetgeen wat er het meeste te vinden is onder de noemer openbaar groen. Overal waar je hier in West Nederland om je heen kijkt vind je gras. Grasvelden, graskanten, grasstroken, overal is gras. Want het is namelijk makkelijk in onderhoud. Je rijdt er per seizoen regelmatig overheen met de maaier en het ziet er weer strak uit. Ook dit verhaal kennen we. Maar dit doet de gemeente niet alleen met de grasveldjes binnen de woonkern. Dit gebeurd werkelijk overal en ik snap niet waarom.

Groenstrook van de gemeente Leiderdorp in de Munnikkenpolder dat wel blijft staan. Goed bezig Leiderdorp!

De natuur is een jaar lang bezig om te groeien. Er groeien diverse planten die zaden produceren voor het komende jaar. Insecten leven in de begroeiing. Ze eten er van, zetten er eitjes in af en groeien er het volgende jaar weer in op. In de wintermaanden zijn er vogels die deze stroken afstruinen op zoek naar of overwinterende insecten of gevallen zaadjes van planten. Dit is nodig voor die vogels om de winter door te komen. Door dit strookje te maaien, zorgen we dus in 1 klap voor een verarming van het zadenbestand, een vermindering in insecten die het komende jaar uit het ei kruipen en het wegnemen van de voedselbron voor overwinterende vogels. Dat is wat dit groene laken doet voor de natuur. Ik snap niet waarom dit gebeurt.
In mijn ogen is dit een grote ecologische ramp. Wij Nederlanders zijn te ‘netjes’ en die netheid helpt de natuur naar de klote. Die netheid is volledig onnodig en daar moeten we iets aan veranderen. En laat dat nou net het positieve aan deze blog zijn. Wat we er aan kunnen doen is namelijk super eenvoudig te realiseren. Niet maaien is namelijk heel makkelijk te realiseren. Je hoeft er werkelijk niets voor te doen. Maar zo makkelijk is het helaas niet op te lossen, dan maar iets minder makkelijk. 50/50. Dat is toch 50 meer dan de 0 die het nu is. En ook daar hoeven we niet veel voor te doen.

Groenstrook in Bodegraven waar alles kaal gemaakt is in het najaar.

Bovenstaande foto is gemaakt in Bodegraven. Rechts is een bedrijventerrein en links is een paar kilometer weiland. Deze wordt gescheiden door een strook dat ecologisch best een heel leuk stukje natuur is. Maar dit leuke stukje houdt op te bestaan tegen het einde van het jaar. Dan moet dat ook tegen de vlakte en zich aanpassen aan de omgeving. Alles dezelfde hoogte. Maar waarom? Hier wonen geen mensen? Hier wandelen slechts mensen die tussen de middag een wandelrondje doen en even een frisse neus willen halen. Lijkt mij dat die het juist leuk vinden als er een beetje natuur is. Kijk maaien moet. Als je het niet maait wordt het bos. Dat is in principe niet verkeerd, maar als je niet wilt dat het bos wordt, zul je moeten maaien. Daar gaan we even van uit aangezien ze hier in de winter voor de optie kaalslag gaan. Maar heb je direct bos als je een keer een winter overslaat? Nee. Dat heb je niet. Bos duurt wel even. Waarom laten we niet een beetje riet staan? Bijvoorbeeld het eerste jaar maaien we de eerste 50 meter en het jaar daarna de volgende 50 meter, enz. Zo moeilijk is dat toch niet? Scheelt je de helft aan werkzaamheden. Ben je sneller klaar en je bespaart het milieu. Ja, ik heb het gezien, op bovenstaande foto staat nog een stukje riet, maar dat is enkel omdat de maaiwagen niet over het bruggetje kan. Ik gok dat er enkele dagen na het nemen van deze foto een motormaaier langs is geweest. Dat is op veel te veel plaatsen de norm. Kijk maar eens om je heen als je vandaag of morgen op de fiets of in de auto stapt. Overal is het gras netjes en strak. De wintermodus van de gemeente. Plekken waar deze kaalslag niet heeft plaatsgevonden zijn zeldzaam.

Mijn voorstel is dat we dit soort maairegimes in 2020 op legio plaatsen gaan toepassen. Niet alles maaien, maar 50/50. Of maai de linkerzijde van de sloot wel en de rechterzijde van de sloot niet. En het jaar er op wissel je het weer af. Laat eens een stuk begroeiing langs de weg of langs het wandelpad staan. Zo moeilijk is dat niet. Hoef je als gemeente niets voor te doen. Nee wacht, het enige wat je moet doen is de telefoon opnemen en antwoorden met: “Sorry mevrouw, dat stukje slootkant hebben we laten staan voor de natuur. En nee, dat halen we niet weg. Netheid is niet meer van deze tijd. Wij geven namelijk om de natuur. En dat doen we niet door dure projecten te realiseren die enkel goed staan op iemand zijn cv. Nee dat doen wij door ons maaibeheer aan te passen. Dat stukje is volgend jaar weer aan de beurt om te maaien. Daar helpen we de insecten, de planten en de vogels mee. Begrijp u dit niet, dat mag, maar dan raad ik u aan u eens te verdiepen in ecologie. Als u dat gedaan heeft, mag u mij weer terugbellen. Fijne dag mevrouw”. Bij deze uw gemeentelijke goede voornemen voor 2020.


4 thoughts on “Gemeentelijke goede voornemen voor 2020, deel 1.

  1. Ik ben het helemaal met je eens. Maar ik heb ook eens een ander argument gehoord van gemeentelijke zijde. Namelijk bezuiniging. In Alphen bijvoorbeeld acht men gras goedkoper dan leuker groen en dat gras vaker maaien zou goedkoper zijn dan minder vaak maaien. Bij minder vaak maaien zou namelijk de verplichting bestaan het maaisel af te voeren. Misschien dat hier wat voorlichting op zijn plaats is?

    1. Dit argument hoor ik vaker. Ook heb ik gehoord dat dit flauwekul is, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik niet de exacte cijfers weet. Wat ik wel weet, is dat bij stroken die toch maar 1 of 2x per jaar gemaaid worden, het qua kosten niet uitmaakt of je ze een winter niet maait. Deze stroken worden machinaal gemaaid en direct afgevoerd. Door een deel niet te maaien, spreid je de kosten over meerdere jaren. Dat lijkt mij juist een winst. Dit zal echter niet overal te realiseren zijn. In de kernen niet, maar in de buiten gebieden op zeker wel.

  2. Bloemenmengsels ipv gras en je hoeft heel lang niet te maaien. Meer insecten, prachtige bermen en slootkanten kunnen blijven staan. Heb het gezien bij Zuid-Hollandse landschap, polders Bovenkerk, Woerden Polanerbaan etc. Men geniet er óók echt van.

  3. Volledig mee eens wat je hier schrijft! De enige kanttekening die ik nog zou kunnen maken is dat we er wel over na moeten denken wat we wat laten staan. Je kunt bijvoorbeeld wel ergens 50 meter rietkraag langs de sloot laten staan, maar hou dan wel rekening met de stand van de zon. Ik kan me voorstellen dat als het water in de schaduw van het riet ligt je een heel andere populatie flora en fauna krijgt dan als het andersom zou zijn. Maar dat is een kwestie van goed inventariseren vantevoren wat er leeft en wat je toekomstbeeld is.

Leave a Reply

Your email address will not be published.