Earth: The doctor says I’ve got humans

Earth: The doctor says I’ve got humans

Afgelopen weekend ben ik op Texel geweest om daar van de vogeltrek te genieten. Honderden Lijsters, ganzen, piepers en vinken gezien. Helaas waren er niet alleen veel vogels. Er waren ook veel mensen die herfstvakantie hadden. Dat is natuurlijk allemaal verder helemaal prima, totdat je er achter komt wat de “gewone” mens zoal uitspookt in de natuur.

Een foto zegt wel meer dan duizend woorden toch? Bij mij zijn dat allemaal scheldwoorden. Deze is genomen in de Slufter. Dit is een bijzonder prachtig gebied. Een stukje natuur wat onder mag lopen met zeewater. Hier groeien dan ook allerlei zeldzame plantjes, puur en alleen omdat die in de rest van Nederland zeer weinig plekken hebben om te groeien. Voor mijn plantenlijst ben ik hier natuurlijk flink aan het scoren geweest. Zeealsem, Gewone Zoutmelde, Zulte, Zeeraket, Engels Gras. Stuk voor stuk allemaal zeldzame plantensoorten in Nederland. De Boswachter was blij. Totdat we wat verder het gebied in gingen. Dan kom je bij een aantal paaltjes met daarop een oranje Staatsbosbeheerbordje. Vogelrustgebied, geen toegang. Prima, en logisch. We kijken door onze verrekijkers voorbij de paaltjes. Rosse Grutto, Lepelaar, Bontbekplevier, Bonte Strandloper, Aalscholver, Kokmeeuw, Tureluur, Wulp, Strandleeuwerik, Scholekster, Watersnip, Zilverplevier. Van alles dus om je ogen bij uit te kijken. Veel van deze vogels zijn op trek en gebruiken zo’n bijzonder gebied als dit om aan te sterken voor de rest van de reis. Maarja? Krijg je wel echt rust?

Texel en de andere Waddeneilanden zijn een uniek gebied in Nederland. Er Komen namelijk amper roofdieren voor. Geen vos, geen bunzing, geen boom/steenmarter en geen wezel. Prima plek dus om je eieren neer te leggen of relaxt aan te sterken voor een lange en zware reis. Vandaar ook de tekst “VogelRustgebied”. Roofvogels heb je natuurlijk wel, dus helemaal rusten kun je niet, maar het scheelt wel een slok op een borrel.

Wat er alleen wel zijn, zijn mensen. Mensen die zich niet houden aan de regels. Mensen die waarschijnlijk wel verhaal komen halen als je bij hen door de tuin loopt, maar waar geen belletje gaat rinkelen bij deze bordjes. Misschien waren het Duitsers, dat zou goed kunnen. Toen wij naar de Bultrug stonden te turen werd ons ook in het Duits gevraagd wat wij aan het bekijken waren. Waarop er twee keer “uhh” te horen was. ‘Weet jij wat Walvis in het Duits is? Nee, ik weet toevallig wel Sperweruil is in het Duits.’ Das Tier das Lebertrahn gibt? Gelukkig was er een Texelaar, die verplicht Duits moeten leren om ons te helpen. Danke!

Maar de ergernis is er gewoon. Dit zal vast en zeker niet de eerste keer zijn dat er mensen in de duinen gaan zitten en dat er mensen voorbij de paaltjes zijn gelopen. Waar overigens een draad tussen gespannen is. Dat is in mijn optiek gewoon internationale taal voor verboden te betreden.
Meestal vind ik in natuurgebieden wel vaker voetstappen van de paden af. In mijn optiek zijn het dikwijls fotograferen, die ondanks de lengte van hun lens, toch nog dichterbij willen komen. Dit vind ik erg jammer. Natuurlijk zijn dit er slechts een handje vol , maar het zal niet de eerste keer zijn dat ik wordt aangesproken door een boswachter. Of ik op de paden wil blijven aangezien ik een grote lens bij me heb. Nee ik respecteer de waardevolle natuur en gun dieren hun recht op rust. Als je vaak genoeg buiten komt, kom je vanzelf dat moment tegen dat je een keer heel dichtbij een vogel komt. Maar genoeg over fotografen, dit waren geen natuurliefhebbers.

Dit roept dan direct de vraag bij mij op. Als dit zo kwetsbaar is, waarom heb ik dan op de 2 dagen dat ik er geweest ben, geen handhaving gezien? De Slufter is een struingebied waar je dus los mag rondlopen. Behalve  voorbij de paaltjes. Daarnaast dienen honden aangelijnd te zijn. Ongeacht welke taal je spreekt, dat bordje toont duidelijk dmv een pictogram dat de hond niet los mag lopen. Honden liepen hier ook gewoon los. Nu is dat in deze tijd van het jaar niet zo erg, want er broeden geen vogels. Maar regels zijn regels. Het is een rustgebied. En vogels hebben geen rust van loslopende honden.

Laatst las ik een stuk over het strand dat gebruikt was in de film The Beach uit 2000. Dit strand is dit jaar gesloten voor publiek, omdat er veel rommel achtergelaten wordt en de koraalriffen er aangetast worden door de grote hoeveelheden motorboten. Ik denk echt dat handhaving de sleutel is. Zowel voor dit gebied als voor Texel en andere natuurgebieden. Nu weet ik ook dat beherende organisaties vaak gekort worden in het geld wat ze van overheden krijgen. Het is uiteindelijk de natuur die hier voor opdraait. En probeer het maar weer eens terug te krijgen als het kapot is. Mensen komen dan ook niet meer naar je natuurgebied, omdat het er vies, druk en niet meer bijzonder is. Dan ben je je melkkoe opeens ook kwijt.

Nog 1 ding. Ik had natuurlijk ook zelf naar die mensen toe kunnen lopen om ze te vertellen dat ze niet in die duin mogen zitten. Maar daar heb ik bezwaren tegen. Ik heb daar geen goeie ervaringen mee. Eindigt meestal in ruzie, aangezien die mensen toch al schijt hebben aan de regels. En ik ben daar voor m’n plezier, niet om mensen terecht te gaan lopen wijzen. Zo zaten er 8 mensen in de duinen, liepen er 2 honden los en liepen er 2 families achter het lijntje. Dat klinkt meer als werk, dan iemand even wijzen op de regels.

Kortom, ik vind het jammer dat natuur zo moet leiden onder de simpelheid van mensen. De natuur is er voor iedereen om van te genieten, maar de natuur moet daar wel de ruimte en respect voor krijgen. Anders is hij straks naar de gedver en kan je alleen genieten van je eigen stommiteiten.


Leave a Reply

Your email address will not be published.