Nou inderdaad, waar zijn we nou helemaal mee bezig? Ganzen afschieten. Konijnen, hazen, zwanen, vossen, zwijnen. Noem het maar op. Uiteindelijk gaat het maar om 1 ding. Inderdaad, geld.

Nieuw in het rijtje van af te schieten dieren is de Canadese Gans. Deze heet terecht zo, omdat ze eigenlijk in Noord Amerika voorkomen. De exemplaren die wij in Nederland zien, zijn wellicht ontsnapt uit collecties. Alleen ganzen zijn lange afstandstrekkers en het zou goed mogelijk zijn dat er daadwerkelijk wilde exemplaren hier voorkomen. De Zwarte Rotgans komt hier immers ook voor en deze broedt normaal in Alaska. Het is dus niet volledig uit te sluiten.
Maar even terug naar Nederland. Daar hebben we steeds meer Canadese Ganzen, aldus het nieuws. Er is zoveel overlast van. Zo ligt er onder andere heel veel stront waar ze voorkomen. En ik kan best begrijpen dat dat vervelend is. Maar ook hier, net als bij veel andere overlast dieren, zet ik mijn vraagtekens bij het dier zelf.

Waar houdt een Gans van? “Nils Holgerson?” Nee joh! Van kort gras en water. Gras om te eten en water voor de veiligheid. En waar hebben wij in Nederland echt belachelijk veel van? Niet van Nils Holgerson inderdaad. Water en super veel kort gras.

Waarom we zoveel water hebben is simpel. De helft van Nederland zit onder zeeniveau. Dus of we nou willen of niet. Er is altijd veel water. We kunnen het wel allemaal wegpompen, maar dan klinkt de bodem in. Het veen in de bodem lagen daalt in als er geen water in zit. In de polders wordt de waterstand laag gehouden en hier vindt dus veel bodemdaling plaats. Kortom, we hebben veel water, maar waarom zoveel gras?

Gras is lekker goedkoop. Dat kan je 40 keer per jaar maaien, het maaisel lekker laten liggen en dat doet het dan prima. Geen andere plant die dat zo goed kan hebben als gras. En 40 keer maaien is goedkoper dan 2 keer maaien en het maaisel afvoeren. Dat maaisel zit vol met planten die of giftig zijn of chemicaliën hebben opgenomen uit de bodem en dus wordt het als chemisch afval gezien. Dat, en dat veel mensen iets anders dan gras zien als onkruid. Gemeenten zijn immers vrij panisch als het aankomt op de ongezoute mening van de ordinaire burger. Stel je voor, een mening van iemand die er geen verstand van heeft. Dat is beangstigend ja.
Maar waar waren we? Owja Ganzen. Die eten graag kort gras. En daar hebben we dus echt een buttload van. Overal in ieder woonwijk is wel een vijver te vinden waar je je veilig kunt voelen en die is natuurlijk omringd door kort gemaaid gras. Gras dat zowat iedere week ververst wordt. Wat wil je nog meer?

Maar nu zitten die Ganzen zomaar alles onder te schijten! Wij hebben toch niet gevraagd of ze daar willen gaan wonen? Of wel? Hebben we dat wellicht zelf in de hand? We kunnen ze natuurlijk afschieten. Dat is misschien een idee, alleen dan heb je er over een aantal jaar weer meer bij. Ofwel, probleem los je er niet mee op.

“Nou meneer de Boswachtert, Hoe zou jij het oplossen dan?”
Ik zou het habitat voor de Gans aanpassen. Kappen met dat maaien van als dat gras. Dan groeien er allerlei onkruiden, die naast dat de gans er zich minder in thuis voelt, een thuis bieden voor veel meer vogels en insecten dan alleen de gans.
Ik heb stage gelopen op Vliegbasis Eindhoven. Hier zijn ze de bodem aan het verschralen. Dit ligt op zandgrond, dus dat gaat daar vrij goed. 2 keer per jaar maaien en al het maaisel afvoeren. Doordat de grond steeds armer wordt, veranderd de begroeiing van gras, naar kruiden. Zodoende broeden er in de stroken rondom de landingsbaan geen kieviten meer. Dit is een positief iets voor de luchtvaart, aangezien een kievit een groepsdier is en een groep een gevaar vormt voor een vliegtuig. Vliegbasis Eindhoven bewijst dat het veranderen van het maaibeheer en daarmee het veranderen van de habitat een positief effect kan hebben op een diersoort die overlast geeft.

Schieten is in mijn ogen geen oplossing, maar een zwaktebod die de intelligentie van de mens te kort doet.